สะพานมิตรภาพไทย-ลาว

อำเภอเมือง  จังหวัดนครพนม

 สะพานมิตรภาพไทย-ลาว  สะพานมิตรภาพไทย-ลาวแห่งที่ 3 นี้จะเชื่อมต่อระหว่างประเทศไทย ลาว เวียดนาม และภาคใต้ของจีน เนื่องจากประเทศลาวมีลักษณะภูมิประเทศที่เหมือนเอวแคบ ส่วนเอวที่แคบที่สุดเชื่อมต่อกับเวียดนามแล้วยังติดต่อกับประเทศไทยที่นครพนม ซึ่งเป็นส่วนที่สร้างสะพาน เมื่อเปิดใช้สะพานจะเป็นเส้นทางการขนส่งสินค้าที่สำคัญของอาเซียน จากชายแดนไทยไปถึงชายแดนลาวกับเวียดนามระยะทางเพียง 145 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางโดยประมาณ 2 ชั่วโมง และเมื่อถึงทางเหนือของเวียดนามสามารถเดินทางต่อไปยังประเทศจีนอีกประมาณ 831 กิโลเมตร

สะพานแห่งนี้จึงมีความสำคัญอย่างมากต่อคนนครพนมเพราะที่ผ่านมาจังหวัดเราเหมือนอยู่ก้นซอยด้วยความห่างไกลจากกรุงเทพฯ ทำให้คนที่มาเที่ยวส่วนใหญ่ใช้เป็นแค่ทางผ่าน แต่เมื่อเปิดสะพานจะมีการเดินทางที่สะดวกมากขึ้น โดยนักท่องเที่ยวสามารถข้ามไปเที่ยวลาวแล้วกลับมานอนที่นครพนมได้ หรือจะไปเที่ยวจังหวัดใกล้เคียงแล้วมานอนนครพนม แล้ววันต่อไปค่อยข้ามแดนไปเที่ยวก็ได้ ซึ่งส่วนหนึ่งจะเป็นการส่งเสริมการท่องเที่ยวไปในตัว 

สิ่งที่น่าเป็นห่วงคือเมื่อเปิดการเดินทางที่สะดวกเกรงว่านักท่องเที่ยวไทยจะไปเที่ยวในประเทศเพื่อนบ้านกันหมด ทางจังหวัดเลยรวมเป็น กลุ่มจังหวัดสนุก ประกอบด้วย สกลนคร นครพนม และมุกดาหาร เพื่อวางแผนการท่องเที่ยวในกลุ่มจังหวัดใกล้เคียงให้มีแนวทางสอดคล้องกับความต้องการของนักท่องเที่ยว โดยนอกจากจะดึงดูดนักท่องเที่ยวไทยแล้วยังพยายามดึงนักท่องเที่ยวจากประเทศเพื่อนบ้านให้มาเยี่ยมชมวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวเวียดนามที่ไทยมีความสัมพันธ์แนบแน่นและมีแหล่งท่องเที่ยวหลายที่ซึ่งท่านโฮจิมินห์เคยมาพักอาศัย

“ถ้าใครมีเวลาน้อยแต่ชอบเยี่ยมชมด้านประวัติศาสตร์สามารถมาเที่ยวชมวัฒนธรรมของอาณาจักรศรีโคตรบูรณ์ และอาณาจักรศรีโคตรบองในอดีตได้จากฝั่งไทยและฝั่งลาว โดยจะได้ความรู้ต่าง ๆ มากมาย”

ขณะเดียวกันด้านการค้าตอนนี้ที่นครพนมมีการเตรียมพร้อมเพื่อสร้างห้องเย็นแช่แข็งปลาและอาหารทะเล เพราะสามารถส่งออกอาหารทะเลไปขายยังประเทศเพื่อนบ้านได้ ถือเป็นอีกการลงทุนที่น่าสนใจ ขณะเดียวกันสามารถให้ประเทศเพื่อนบ้านเช่าห้องเย็นเพื่อเตรียมส่งออกไปยังประเทศปลายทางได้อีกด้วย

สำหรับผู้ประกอบการโรงแรมที่นครพนมตอนนี้มีประมาณ 68 แห่ง มีห้องพัก 1,500 ห้อง ซึ่งถ้าเป็นช่วงเทศกาลต่าง ๆ โรงแรมอาจไม่พอ หลังจากเปิดสะพานคาดว่าจะมีนักลงทุนเข้ามาสร้างโรงแรมอีกมาก แต่จริง ๆ แล้วคนท้องถิ่นเองก็มีศักยภาพซึ่งการลงทุนด้านโรงแรมอาจจะต้องใช้งบประมาณสูง แต่สามารถนำวิถีพื้นบ้านมาเป็นสไตล์การตกแต่งโรงแรมเพื่อสร้างความแตกต่างได้